Yönetici
Site Sahibi
Yaş :
Mesaj Sayısı : 22
Nerden :
|
Konu: Türkçe Adlardan bazıları 08.02.09 23:55 |
|
|
AFŞIN: (Tür.) Zırh, silah.
ALP: (Tür.) 1. Eski Türklerde pehlivan, cesur, yiğit. 2. Savaşçı.
ALPASLAN: (Tür.) Arslan gibi cesur, yiğit, kahraman, savaş adamı. Büyük Selçuklu hükümdarı.
ALPERTUNGA: (Tür.) Efsanevi Türk hükümdarı ve destan kahramanı.
ALTAN: (Tür.) 1. Hakanlara verilen isim, padişah, sultan. 2. Sabahın güneş doğduğu zaman ki zamanı.
ALTAY: (Tür.) 1. Altay dağ lan çevresinde yaşayan Türklerin genel adı. 2. Asya'da Batı Sibirya ile Moğalistanı ayıran dağlık bölge.
ARDA: (Tür.) 1. İşaret için dikilen değnek. 2. Çıkrıkçı kalemi. 3. Eskiden bazı çavuşların ellerinde tuttukları değnek. 4. Sonra gelen.
AYBARS: (Tür.) Hun hükümdarı Atilla'nın amcasının adı
AYBERK: (Tür.) 1. Sağlam ay. 2. Ayrn şimşek gibi parlaklığı. 3. Ay yaprağı, yaprak.
AYKAN : (Tür.) Asil, soylu, temiz kişi.
BAĞATUR: (Tür.) Cesur, yiğit.
BAHADIR: (Tür) Yiğit, cesur.Mete 'nin diğer bir söylenişi, Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider. BAHADIRHAN: (Tür.)(Bkz. Bahadır).
BALAMİR: (Tür.) Eski bir Türk kağanı.
BARLAS: (Tür.) Savaşçı,kahraman.
BARTU: (Tür.) En eski Türk kağanlarından biri.
BATU: (Tür.) Gücü yeten, üstün gelen, galip.
BAYBORA: (Tür.) Fırtına.
BERKSAN: (Tür.) Güçlü tanınan kimse.
BİLGEHAN: (Tür.) Göktürk Hakanı. BİLGEKAĞAN . (Tür.) Göktürk hakanı. BİLGEKAN: (Tür.) Bilgili soydan gelen.
BUĞRA: (Tür) 1. Büyük erkek deve. 2. Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. 3. Harezm hükümdarlarından birinin lakabı.
BUĞRAHAN: (f.t.i.) X. yy'da Türk hükümdarlarından bir çoğuna verilen unvan.
CENGİZ: (Tür.)Dengiz- Deniz
ÇAĞATAY: (Tür.) 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine verilen ad. Çağatay Han: Cengiz Han'ın ikinci oğlu Çağatay.
ÇAĞRI: (Tür.) 1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı Bey: Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul Bey'in kardeşi
DİNÇER: (Tür.) Kuvvetli, genç, yiğit.
DOĞAN: (Tür.) Yırtıcı bir kuş.
EFE: (Tür.) 1. Ağabey, büyük kardeş. 2. Cesur, kahraman.
ERTUĞRUL: (Tür.) Doğru, dürüst, yiğit. Ertuğrul Gazi: Osmanlı Hanedanı'nın kurucusudur.
GÖKALP: (Tür.) Göklerin yiğidi bahadır.
GÖKTÜRK: (Tür.) Orta Asya'da yaşamış eski bir Türk ulusu ve bu ulustan olan kişi.
İLBEY:(Tür.) Vali. İLKER: (Tür.) İlk doğan çocuk. İSTEMÎHAN: (Tür.) Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı.
KAĞAN: (Tür.) Hükümdar, hakan.
KAYHAN: (Tür.) Sirt, güçlü, kayayı bile delecek güçlü sesi olan.
KÜRŞAD: (Tür.) Eski Türklerde yiğit, alp.
METE: (Tür.) Büyük Türk-Hun imparatoru.
OĞUZ: (Tür.) Genç, sağlam, kuvvetli. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu.
OĞUZHAN: (Tür.) 1. Yiğit han, hakan. 2. Oğuz boylarının efsanevi kahramanı.
OLCAYTU: (Tür.) Şanslı, talihli.
ORHUN: (Tür.) 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Yüksek, yüce Hun. 3. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.
ÖTÜKEN .Türklerin anayurdu
SANÇAR: (Tür.) Selçuklu sultanlarından birisinin adı. Sançmak; oku saplamaktan gelir.
SEÇKİN: (Tür.) Mümtaz, seçilmiş, ayrılmış, benzerlerinden üstün olduğu için ayrılmış.
TARKAN: (Tür.) Ayrıcalıklı ,Türklerde üst rütbe
TEMUÇİN: (Tür.) 1. Moğol imparatorluğunun kurucusu Cengiz'in asıl adı. 2. Sağlam, katı demir. TİMUR: (Tür.) Timur imparatorluğunun kurucusu.
TOLGA: (Tür.) Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer.
TUĞRUL: (Tür.) 1. Gagası ve pençeleri çok güçlü, akbabaya benzeyen mitolojik bir kuş. 2. Büyük Selçuklu devletinin kurucusu. Selçuk beyin torunu ve Mikail beyin oğlu.
TURAN: (Tür.) Yeryüzündeki bütün Türklerin birleşme ülküsü.
TURHAN: (Tür.) 1. Soylu ve seçkin kişi. 2. Eski Türklerde uluslarında vergi ödemeyen, han huzuruna izinsiz girip çıkabilen imtiyazlı kişi.
UYGUR: (Tür.) 1. Uygar, medeni.
URAL: (Tür.) Hazar denizine dökülün, ırmak ve sıradağ.
YAVUZ: (Tür.) 1. Yaman, güçlü. 2. Şiddetli, sert. 3. Güzel, müstesna. 4. Padişah ismidir. |
|