Türkçe Adlardan bazıları

Site Sahibi Yaş : Mesaj Sayısı : 22 Nerden :

AFŞIN: (Tür.) Zırh, silah.

ALP: (Tür.) 1. Eski Türklerde pehlivan, cesur, yiğit. 2. Savaşçı.

ALPASLAN: (Tür.) Arslan gibi cesur, yiğit, kahraman, savaş adamı. Büyük Selçuklu hükümdarı.

ALPERTUNGA: (Tür.) Efsanevi Türk hükümdarı ve destan kahramanı.

ALTAN: (Tür.) 1. Hakanlara verilen isim, padişah, sultan. 2. Sabahın güneş doğduğu zaman ki zamanı.

ALTAY: (Tür.) 1. Altay dağ lan çevresinde yaşayan Türklerin genel adı. 2. Asya'da Batı Sibirya ile Moğalistanı ayıran dağlık bölge.

ARDA: (Tür.) 1. İşaret için dikilen değnek. 2. Çıkrıkçı kalemi. 3. Eskiden bazı çavuşların ellerinde tuttukları değnek. 4. Sonra gelen.

AYBARS: (Tür.) Hun hükümdarı Atilla'nın amcasının adı

AYBERK: (Tür.) 1. Sağlam ay. 2. Ayrn şimşek gibi parlaklığı. 3. Ay yaprağı, yaprak.

AYKAN : (Tür.) Asil, soylu, temiz kişi.

BAĞATUR: (Tür.) Cesur, yiğit.

BAHADIR: (Tür) Yiğit, cesur.Mete 'nin diğer bir söylenişi, Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider.
BAHADIRHAN: (Tür.)(Bkz. Bahadır).

BALAMİR: (Tür.) Eski bir Türk kağanı.

BARLAS: (Tür.) Savaşçı,kahraman.

BARTU: (Tür.) En eski Türk kağanlarından biri.

BATU: (Tür.) Gücü yeten, üstün gelen, galip.

BAYBORA: (Tür.) Fırtına.

BERKSAN: (Tür.) Güçlü tanınan kimse.

BİLGEHAN: (Tür.) Göktürk Hakanı.
BİLGEKAĞAN . (Tür.) Göktürk hakanı.
BİLGEKAN: (Tür.) Bilgili soydan gelen.

BUĞRA: (Tür) 1. Büyük erkek deve. 2. Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. 3. Harezm hükümdarlarından birinin lakabı.

BUĞRAHAN: (f.t.i.) X. yy'da Türk hükümdarlarından bir çoğuna verilen unvan.

CENGİZ: (Tür.)Dengiz- Deniz

ÇAĞATAY: (Tür.) 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine verilen ad. Çağatay Han: Cengiz Han'ın ikinci oğlu Çağatay.

ÇAĞRI: (Tür.) 1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı Bey: Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul Bey'in kardeşi

DİNÇER: (Tür.) Kuvvetli, genç, yiğit.

DOĞAN: (Tür.) Yırtıcı bir kuş.

EFE: (Tür.) 1. Ağabey, büyük kardeş. 2. Cesur, kahraman.

ERTUĞRUL: (Tür.) Doğru, dürüst, yiğit. Ertuğrul Gazi: Osmanlı Hanedanı'nın kurucusudur.

GÖKALP: (Tür.) Göklerin yiğidi bahadır.

GÖKTÜRK: (Tür.) Orta Asya'da yaşamış eski bir Türk ulusu ve bu ulustan olan kişi.

İLBEY:(Tür.) Vali.
İLKER: (Tür.) İlk doğan çocuk.
İSTEMÎHAN: (Tür.) Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı.

KAĞAN: (Tür.) Hükümdar, hakan.

KAYHAN: (Tür.) Sirt, güçlü, kayayı bile delecek güçlü sesi olan.

KÜRŞAD: (Tür.) Eski Türklerde yiğit, alp.

METE: (Tür.) Büyük Türk-Hun imparatoru.

OĞUZ: (Tür.) Genç, sağlam, kuvvetli. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu.

OĞUZHAN: (Tür.) 1. Yiğit han, hakan. 2. Oğuz boylarının efsanevi kahramanı.

OLCAYTU: (Tür.) Şanslı, talihli.

ORHUN: (Tür.) 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Yüksek, yüce Hun. 3. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.

ÖTÜKEN .Türklerin anayurdu

SANÇAR: (Tür.) Selçuklu sultanlarından birisinin adı. Sançmak; oku saplamaktan gelir.

SEÇKİN: (Tür.) Mümtaz, seçilmiş, ayrılmış, benzerlerinden üstün olduğu için ayrılmış.

TARKAN: (Tür.) Ayrıcalıklı ,Türklerde üst rütbe

TEMUÇİN: (Tür.) 1. Moğol
imparatorluğunun kurucusu Cengiz'in asıl adı. 2. Sağlam, katı demir.
TİMUR: (Tür.) Timur imparatorluğunun kurucusu.

TOLGA: (Tür.) Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer.

TUĞRUL: (Tür.) 1. Gagası ve pençeleri çok güçlü, akbabaya benzeyen mitolojik bir kuş. 2. Büyük Selçuklu devletinin kurucusu. Selçuk beyin torunu ve Mikail beyin oğlu.

TURAN: (Tür.) Yeryüzündeki bütün Türklerin birleşme ülküsü.

TURHAN: (Tür.) 1. Soylu ve seçkin kişi. 2. Eski Türklerde uluslarında vergi ödemeyen, han huzuruna izinsiz girip çıkabilen imtiyazlı kişi.

UYGUR: (Tür.) 1. Uygar, medeni.

URAL: (Tür.) Hazar denizine dökülün, ırmak ve sıradağ.

YAVUZ: (Tür.) 1. Yaman, güçlü. 2. Şiddetli, sert. 3. Güzel, müstesna. 4. Padişah ismidir.