Düşün ve Unutma-Çanakkale Savaşı’nda

Konu: Düşün ve Unutma-Çanakkale Savaşı’nda 05.02.09 13:24

Birinci Dünya Savaşı’nda İngilizler ve müttefikleri, Gelibolu Yarımadası’nı zorluyorlardı, Büyük zırhlılardan yapılan top atışlarıyla siperlerimizi hallaç pamuğuna çeviriyor, sonra da karaya asker çıkarıyorlardı. Denizden geçemedikleri Çanakkale Boğazı’nı aştıkları takdirde başkent İstanbul’un düşmesi kolaylaşacaktı. Bunun için, düşmana var gücümüzle direnmek, onu ileri geçirmemek zorundaydık. Albay Mustafa Kemal, Anafartalar Grubu kumandanı olarak harekâtı ileri hatlarda takip ediyordu.
İngiliz ve Anzak saldırıları Kireçtepe’yi hedef almıştı. Burayı savunmakla, 11. Tümen kumandanı Yarbay Vilmer görevliydi. Bu adam, Mareşal Liman von Sanders’in güvenini kazandığı için mağrurdu. 3 Ağustos 1915 sabahı Düşman Kireçtepe’ye ardı arkası kesilmeyen taarruzlarda bulunuyordu. Güneş yükseldikten sonra çatışma daha da şiddetlendi. Geriden gelen kıtalar 11. Tümen mevzilerini takviye ediyorlardı. Mustafa Kemal, gittikçe şiddetlenen düşman taarruzunu yakından takip etmek ve gereken tedbirleri acil olarak almak için muharebe mıntıkasına hareket etti. 11. tümen karargâhının yanından geçerken, Yarbay Vilmer’in nerede olduğunu sordu. 5-6 kilometre geride banyo yapmakta olduğunu söylediler. Mustafa Kemal bir an durakladı. Son derece hiddetlendiği belli oluyordu. Ölüm kalım çatışmalarının yaşandığı ve Mehmetçiğin oluk gibi kan akıttığı bir sırada Alman subayı banyo ile meşguldü.
Vilmer, Türk ordusunu ıslah için Almanya’dan gelen heyetin üyelerinden biriydi. Fakat savaş yerinde lâkayt ve umursamazdı. Dökülen kan Türk kanı olduğu için onun nazarında önemi yoktu. Karargâhını muharebe yerinden çok uzakta kuruyor, tümeni birkaç kilometre uzakta boğaz boğaza çarpışırken o banyo yapmakla oyalanıyordu. Yabancının Türk’e ne kadar yararlı olacağı bu örnekten belliydi.
Mustafa Kemal, Vilmer’e kendisini takip etmesi için emir gönderdi. Yanına gelince de onu cesaretsizliği ve alâkasızlığı sebebiyle azarladı. Sonra da karargâhını ateşin en şiddetli olduğu bir tepede kurmasını emretti. Bu, ona verilmiş en ağır cezaydı. Daha sonra Vilmer’i başka bir görevle yanından uzaklaştıracaktı.
Mustafa Kemal, Kireçtepe’de başarıyı sağlayana kadar oradan ayrılmadı. Tehlike geçtikten sonra karargâhına döndü. Ama Vilmer’i ileri hatlarda bıraktı.
Yaşanmış bu olayı düşün ve unutma!